Ik zie hier de post van WebsterMC en ik besef: wel die rakker heeft gelijk! Geen Deo Dandies zonder historiek...
Het was in een schooltje in het Gentse, SB genaamd, dat leerlingen verkleefd zaten aan hun broek, en die broek aan hun bank. Dit zweterige gebeuren had de ganse week plaats, dag in dag uit. Tot op een warme vrijdagnamiddag, ergens middenin het vijfde middelbaar, er bij iemand het inzicht daagde dat dit niet langer kon: èn zweten, èn stinken, èn het weekend tegemoet gaan; erbovenop nog eens durven hopen om die vrijdagavond indruk te maken bij de meisjes op café. You've got starry eyes! Nee, weg naïviteit, leve de volwassen oplossing: deo.
En het vrijdagmiddaggevoel was geboren. De vrijdagse onrust begon gewoonlijk in het eerste lesuur van de namiddag. "Is er een deo in de zaal?" en, zoja, "wil die dan even rechtstaan?" En, "'t Is toch wel Axe hé?", want die blauwe pul van verleden week, "miljaar kerel zo ruften!".
Zo bouwde de spanning op, drie lesuren lang, tot het verlossende belsignaal van tien na vier. Het weekend! Wie op dat moment een aansteker in het deurgat zou houden, kreeg waarschijnlijk meer vlam in de pijp dan wat de betere horde internen uit hun scheten ontgonnen op een spruitenfestijn met TOP-water. Ugh.
Niet dat deo ooit hielp om meisjes te versieren. Vrouwen vallen voor dure parfums natuurlijk. Maar daar waren we toen nog niet achter, en het gevoel was één en al bedwelming: nooit zo dandy gevoeld, als in die wolk deo op vrijdagmiddag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Die jonge gasten die nu de Deo Dandies werden genoemd hadden niet enkel de deo als hun belangrijkste anti-wapen. Als ontluikende dandies moest er, naast de smells, natuurlijk ook iets aan de looks worden gedaan. Die vrijdagmiddagen waren er niet enkel de eigenaardigste geuren te onderscheiden, maar ook de meeste flashy kleurencombinaties.
Ik herinner me nog een geel kanariepietjespak en een heel arsenaal aan cowboygadgets. Stiekem werd al ook al eens een flesje sterkere drank (geen tafelbier) meegesmokkeld om zich moed in te drinken. En wat die poppers ermee te makken hadden dat laat ik aan uw verbeelding over.
jongens, ik kom hier via Glenn zijn blog achter...
Waar zijn jullie mee bezig!
Wel leuk om te lezen.
Wat ik me vooral herinner was dat de ultime anti-ruft toch de 'Africa' variant was. Persoonlijk zweer ik nog steeds bij 'Marine'.
Maar ik was dan ook geen vaste bezoeker van 'De Maegdt van Ghent', noch van de 'maagden' van Gent ;-)
I wish not concur on it. I think polite post. Specially the designation attracted me to review the unscathed story.
Amiable brief and this fill someone in on helped me alot in my college assignement. Thanks you for your information.
Een reactie posten